Το Ελληνικό οικονομικό θαύμα 1950-74.

Το Ελληνικό οικονομικό θαύμα,1950-1974.

Ίσως ποτέ άλλοτε δεν ήταν τόσο επιτακτική ανάγκη η επιστημονική και μόνο παράθεση δεδομένων ώστε να αποκτήσουμε ασφαλή γνώση για συγκεκριμένες εποχές της Ελληνικής ιστορίας,της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας.Θα ασχοληθούμε όχι διεξοδικά με την μεταπολεμική και προμεταπολιτευτική-όπως χαρακτηρίζεται-Ελλάδα.

Ο όρος λοιπόν Ελληνικό οικονομικό θαύμα έχει χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει τον εντυπωσιακό ρυθμό οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης της Ελλάδος από τις αρχές της δεκαετίας του 1950 έως τα μέσα της δεκαετίας του 1970.Μεταξύ του 1950  και του 1973 ο μέσος όρος οικονομικής ανάπτυξης της χώρας κυμαινόταν γύρω  στο 7% συγκρινόμενος σε παγκόσμια βάση μόνο με αυτόν της Ιαπωνίας.Οι υψηλότεροι ρυθμοί ανάπτυξης παρατηρήθηκαν τη δεκαετία του ΄50 ,ξεπερνούσαν μάλιστα κάποιες φορές και το 10%.Η βιομηχανική παραγωγή αυξανόταν με τον ίδιο ρυθμό(10%)ειδικά τη δεκαετία του 1960.Στη διεθνή βιβλιογραφία όλο αυτό το γεγονός παρουσιάζεται ως Ελληνικό θαύμα.

Ειδικότερα τα μεγέθη ανάμεσα στα χρόνια από το 1965 έως το 1974 είναι αρκούντως ενδεικτικά για μία δίχως άλλο εξαιρετική Ελληνική ανάπτυξη στον βιομηχανικό ειδικά τομέα.Ο μέσος γενικός δείκτης βιομηχανικής παραγωγής  εσημείωσε άνοδο 5% κατά το 1967 και κατά 8% περίπου το 1968.Το σύνολο των κεφαλαίων που εισέρρευσαν στην Ελλάδα κατά το 1968 έφθασε τα 355 εκ.δολάρια.Αξίζει να σημειωθεί ότι το ποσό των 148 εκ.δολαρίων δηλαδή το 42% των πάσης φύσεως εισαχθέντων κεφαλαίων κάλυψαν τα κεφάλαια που εισέρρευσαν μόνο από ιδιώτες.

Σημαντικός τομέας του Ελληνικού θαύματος από το 1950  έως το  1974  είναι και αυτός των δημοσίων έργων.Θα μπορούσαμε μάλιστα να διατυπώσουμε την άποψη ότι το οδικό δίκτυο σε μεγάλο βαθμό όπως σήμερα το γνωρίζουμε διαμορφώθηκε σε αυτές τις  δεκαετίες.Συζητάμε για το εθνικό δίκτυο από την Αθήνα έως την Πάτρα και της Κόρινθο,από τη Θεσσαλονίκη έως τις Σέρρες και το Σιδηρόκαστρο.Επίσης τους δρόμους που έγιναν στην Ήπειρο και αυτούς που έφθασαν έως το Γύθειο.

Σημαντικό είναι να τονίσουμε ότι έκθεση της ΕΟΚ αναφέρει το εντυπωσιακό επίτευγμα των Ελληνικών κυβερνήσεων οι οποίες από το 1972-1979 πέτυχαν ώστε  η εργασιακή παραγωγικότητα να αυξηθεί  κατά 2,8%.Είναι χαρακτηριστικό ότι ο μέσος ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης του ΑΕΠ της Ελλάδος από το 1969-1973 ήταν 7,8% έναντι  4,6% της ευρωπαϊκής κοινότητας.Την περίοδο μετά την πετρελαïκή κρίση (73-80)η αντίστοιχη αύξηση ήταν 3,5%  έναντι 2,3% της κοινότητας.Η όλη αυτή οικονομική ευρωστία βοήθησε τους κυβερνώντες από το 1950-1974 να προχωρήσουν σε μία πραγματικά κοινωνική πολιτική(διαγραφή αγροτικών χρεών κ.α)προκειμένου να αναπροσαρμοσθεί συλλήβδην η Ελληνική οικονομία.

Αν και θα μπορούσαμε πολλά να υποστηρίξουμε θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η πολιτειακή διαμάχη ανάμεσα στο Βενιζελισμό και στη Λαϊκή δεξιά,πρίν ανάμεσα στον Τρικούπη και στο Δηλιγιάννη ,μεταφέρθηκε και στην Ελλάδα του 1981.Η Λαϊκή δεξιά μέχρι τουλάχιστον και περίπου το 1981 προσπάθησε-ενάντια στον άκριτο πλουτισμό των μαζών-να συντηρεί ένα κράτος το οποίο θα είχε κάποια ικανότητα επιβίωσης και προσφοράς εργασίας,υγείας και παιδείας προς τους Έλληνες.Η άκριτη επικράτηση της αριστερής νοοτροπίας –ειδικότερα από το 1981 και εντεύθεν-κάτω από το βασικό σύνθημα πρώτα ο πολίτης και μετά το κράτος,πρώτα ό,τι ηδονίζει και μετά ό,τι ωφελεί,ξέρουμε όλοι πλέον που οδήγησε.Τα έτη 1950-1974 είναι οδηγός σε ένα μελλοντικό και πάλι  Ελληνικό θαύμα.Μέσα από τις στάχτες αυτής της Ελλάδος ο φοίνικας μιάς νέας Ελλάδος μπορεί να αναγεννηθεί από τις στάχτες.Οψόμεθα.

Βαίνων ο Λοκρός.